باورتان می‌شود که رئیس‌جمهور یک کشور آمریکایی هنگام سخنرانی خودش را خیس کرده است؟ گویا این طبیعت هر کسی است که روحیه شجاعت از او گرفته شده باشد!
دولتی که در چهارسال اول، همه نواقص را به دولت قبل حواله دهد و در چهار سال دوم به قوای نظامی، بعید نیست که از شعرخوانی حماسی یک مداح بهراسد و خبر اول رسانه‌ها را همین قرار دهد. این دوگانه‌ها باید روزی پاسخ گیرد و آمار و ارقام رأی‌گیری‌ها نباید چشم‌ها را کور کند. اتفاق ناگواری که برای مصدق و بنی‌صدر افتاد و رئیس‌جمهورهای بعد از جنگ را هم در امان نگذاشت.
حقیقت آن است که حتی اگر اشتباهاتی بین انقلابی‌ها باشد- که هست- اما جریان انقلابی حیات دارد و همین است که حیات جمهوری اسلامی را حفظ کرده؛ پس دوست و دشمن به جای خرده‌گیری، بهتر است که خود را وام‌دار این پاسداران انقلابی بدانند و وحدت را در کمک به آنان ببینند.
نظرات (۰)