بیمار است و چون احتمال میداده که اگر روزه بگیرد ضرر دارد، روزه نگرفته ولی بعداً متوجه میشود که روزه ضرری برایش نداشته. در این صورت علاوه بر قضای روزه، کفاره هم بر او واجب است. چرا که صرف احتمال ضرر مجوز نگرفتن روزه نیست، اما اگر ترس عقلایی از ضرر داشته، فقط قضای روزه بر عهدهاش است.
متن دقیق رساله:
اگر فردی به خاطر عذری احتمال دهد که روزه ماه مبارک رمضان بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد ولی بعداً معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب است. (صرف احتمال عدم وجوب روزه ماه مبارک رمضان برای افطار کافی نیست). بلی اگر افطار به علت ترس از ضرر باشد و ترس هم منشأ عقلایی داشته باشد کفاره ندارد، ولی قضا بر او واجب است.
رساله آموزشی حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای، بخش کفاره افطار عمدی روزه ماه رمضان
نظرات (۱)