ما و قرآن (14)- تدبر، راه تام رسیدن به معجزه قرآن

ماه مبارک رمضان قرآن زیاد می‌خوانیم. خدا را شکر، نعمت بزرگی است. اما خودمان هم می‌دانیم که بیشتر فهمیدن مهم‌تر از بیشتر خواندن است؛ هرچند که مقدمه بیشتر فهمیدن، همین بیشتر خواندن است.

اما فایده این فهم غیر از لذت و ارتباط بیشتر با قرآن چیست؟ مهم‌ترین فایده آن است که حجاب «زمان» و دوری از قرآن برایمان برداشته می‌شود. آن وقت احساس می‌کنیم که قرآن همین الآن بر خود ما نازل شده است تا هدایت‌مان کند. این هدایت را نیز از مطابقت قرآن بر «فطرت هدایت‌طلب‌مان» می‌فهمیم و این‌گونه معجزه جاودان قرآن را درک می‌کنیم و حجت برایمان تمام می‌شود.

پس معجزه جاودان قرآن، همین مطابقت آن بر فطرت جاودان انسانی است و البته این به معنای پذیرش هدایت قرآنی نیست. چرا که خیلی‌ها تدبر می‌کنند ولی به خاطر قفل‌های قلب‌هایشان آن را نمی‌پذیرند:

أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها[1]

آیا در قرآن تدبّر نمى‌کنند؟ (آری تدبر می‌کنند ولی هدایت نمی‌شوند چون) بلکه بر دل‌هاشان قفل‌هایی قرار گرفته است.