قرآن و عترت؛ دو چیزند نه یکی!

این روایت را به نقل‌های مختلف شنیده‌ایم:

إنی قد ترکت فیکم أمرین لن تضلوا بعدی ما إن تمسکتم بهما- کتاب الله و عترتی أهل بیتی فإن اللطیف الخبیر قد عهد إلی أنهما لن یفترقا حتى یردا علی الحوض‏

پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله): به راستى من در میان شما دو چیز به جا مى‏گذارم که هرگز پس از من، گمراه نشوید تا بدان‌ها چنگ زنید: کتاب خدا و عترت خودم که خاندان من‌اند، زیرا خداى لطیف و نازک‌بین و آگاه به من سفارش کرده که آن‌ها از هم جدا نشوند تا سر حوض بر من وارد شوند.

اما در ایام شهادت امیرالمؤمنین که هم‌زمان با شب قدر و نزول قرآن است، باید به خودمان یادآوری کنیم که نه قرآن کار اهل‌بیت را می‌کند و نه اهل‌بیت کار قرآن را. اگرچه حقیقت هر دو به یک نور برمی‌گردد، برای هدایت نمی‌شود به یکی بسنده کرد. برای همین پیامبر آن دو را به دو انگشت سبابه که کاملاً شبیه هم هستند تشبیه کردند نه به دو انگشت کنار هم.