این‌قدر گناه کرده‌ایم که دیگر شایسته رحمت خدا نیستیم؛ اما اگر از خدا بخواهیم و درخواست کنیم، از سر رحمتش باز به ما می‌بخشد!
خداوند است دیگر، بنده خود را دوست دارد. درست است که بنده شایسته نیست که چنین رحمتی به او بشود اما برای خدا که سزاوار و شایسته است این‌چنین بخششی را به بنده‌اش کند.
إِلَهِی إِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِفَضْلِ سَعَتِکَ
خدایا! اگر شایسته رحمت نیستم، تو سزاوارى که بر من با فراوانى فضلت بخشش نمایى
قدر خدایمان را بدانیم...
قسمتی از مناجات شعبانیه، مفاتیح‌الجنان
نظرات (۰)