اگر بپرسید انتخابات در قرآن جایگاهی دارد یا نه، خیلی صریح می‌گوییم: بله. نمونه خوبش هم داستان حضرت یوسف (علیه‌السلام) است که ابتدا خودش را نامزد کرد و گفت:
قالَ اجْعَلْنی عَلى خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفیظٌ عَلیمٌ[1]
یوسف گفت: مرا بر خزانه‌هاى این سرزمین بگمار که من نگهبان امور و به اداره کارها دانایم.
شاید شکل و شمایلش شبیه انتخابات امروزی با رأی‌گیری نباشد ولی معیارها را خوب می‌دهد. آنجا که بحث انتخاب هم هست، داستان حضرت موسی (علیه‌السلام) کارساز است که به خاطر دو ویژگی توسط خاندان شعیب (علیه‌السلام) انتخاب شد:
قالَتْ إِحْداهُما یا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمینُ[2]
یکى از دختران شعیب گفت: اى پدر، او را استخدام کن زیرا بهترین کسى که استخدام مى‌کنى، کسی است که نیرومند و امین باشد.
پس شد چهار ویژگی: نگهبان بیت‌المال، دانا و کارشناس، نیرومند و امانت‌دار؛ بنابراین هر کس که در پرونده‌اش اختلاس و دزدی یا ناکارآمدی و ناتوانی است، بزند کنار که این ملت وقتی برای تلف کردن ندارد!
نظرات (۰)