وقتی می‌شود...

یک نفر هم یک نفر است و کارش هم به همین اندازه است شاید کمی بیشتر!

وقتی امام جماعت می‌تواند کارها را با همین نوجوان‌ها و جوان‌ها انجام دهد، چرا همه خیر‌ها را مختص خود کند؟ وقتی می‌شود با تقسیم‌کار بین همین نوجوان‌ها و جوان‌ها علقه آن‌ها را و رفاقت آن‌ها را با مسجد و خانه خدا بیشتر کرد، چرا این کار نکنیم؟ وقتی می‌شود با این تقسیم ‌کار آینده مسجد را تضمین کرد... وقتی می‌شود با همین تقسیم‌کار خیلی کارهای بیشتری کرد...

زیباتر آن‌که وقتی همین جوان‌ها، خانه خدا را خانه خودشان بدانند، خدا را هم صاحب خودشان می‌بینند.