در مدرسه به بچهها میگوییم که باید وکیل و دکتر مهندس بشوید. در تلویزیون هم فوتبالیست و بازیگر شدن را تبلیغ میکنیم. درون خانه هم دنبال این هستیم که بچهها درسخوان و تحصیلکرده بشوند. کلاً داریم به بچههایمان یاد میدهیم که هرگز در زندگی خطر (ریسک) نکنند و همیشه در عافیت زندگی کنند. کارمند جاهای خوبی بشوند و حقوق سر برج بگیرند. پس کجا بچهها باید یاد بگیرند که تاجر شوند یا کسب و کاری راه بیاندازند و کارآفرین بشوند؟
«پول تو جیبی» دادن باعث میشود کودک از همان ابتدا کارمند شدن را برای خود بپسندد. این یعنی مواجببگیری که دقیقاً مخالف روحیه کارآفرینیست.
«پول تو جیبی» باید مشروط باشد به کمکی که به خود یا خانواده میکنند. مثلاً به ازای نان گرفتن، حفظ کردن قرآن، شستن ظرفها و... مزد بگیرد. هر چقدر که کار کند، همانقدر مزد میگیرد. از یک طرف کار خانه انجام میشود و از طرف دیگر «کار کردن» برای بچهها ارزشمند.
نظرات (۰)