aیک وقت انسان نماز می‌خواند، مثل بقیه عادات روزانه؛ مسواک می‌زنیم - فرض بفرمائید - ورزش می‌کنیم، همین‌جور نماز هم می‌خوانیم در وقت. یک وقت نه، انسان نماز می‌خواند، با این احساس که می‌خواهد حضور در محضر پروردگار پیدا کند. این یک جور دیگر است...
والا صرف اینکه یک امواجی را که ناشی از کلمات و حروف هست، در فضا منتشر کنیم... این، آن چیزی نیست که از ما خواسته‌شده. از ما خواسته‌شده که در حال نماز دلمان را ببریم به پیشگاه پروردگار؛ از دلمان حرف بزنیم، با دلمان حرف بزنیم؛ این‌ها مهم است. این را در وضع ترویج نماز، در نمازی که خود ما می‌خوانیم، نمازی که به دیگران تعلیم می‌دهیم، این نکته روح نماز را باید توجه کنیم.
نظرات (۰)