احتمالاً کسی نیست که در مرحله ادعا معیارهای کلی نامزدی را نپذیرد. از التزام به ولایت فقیه گرفته تا حمایت و حفاظت از کیان ایران و اسلام.
اصلاً شاید با معیار «دوستی با خودیها» خیلی نتوان نتیجهای گرفت و اینجا معیار «دشمنی با دشمنان» بهتر خودش را نشان دهد. به همین دلیل است که گاهی «تبری» در دین هم پررنگتر از «تولی» مطرح شده، چرا که اهل محبت کم نیستند ولی تعداد کسانی که پشت علی نماز میخوانند و سر سفره معاویه غذا میخورند، بیشتر است!
اگر جایگاه «دشمن» معلوم شده بود، بزرگترین سؤال از هر نامزد این بود که دشمن را چه کسی میداند و چه برنامهای برایش دارد؟ اگر دشمن را فقط رژیم صهیونیستی دانست و یا این که او را در حد عربستان سعودی پایین آورد، باید به دشمنشناسیاش شک کرد. اما اگر فهمید که بزرگترین دشمن آمریکا است، تازه باید از برنامهاش پرسید. اگر همچنان از اعتماد و مذاکره طرفداری میکرد، باید از او خداحافظی کرد ولی اگر اهل ایستادگی بود، تازه میشود نامزد مطلوب انتخابات.
نظرات (۰)