لطفاً نگویید «بیسواد»؛ نمیشود که پیامبر ما بیسواد باشد. به پیامبری که هم در فضل و اخلاق و هم در ورزش و علم و... بالاترین فرد و تواناترین آنها بود، اصلاً «بیسوادی» نمیچسبد.
برای همین است که حافظ وقتی میخواهد از آن پیامبر دلربا (صلیاللهعلیهوآله) سخن بگوید، به زیبایی میگوید: «نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت، به غمزه مسئلهآموز صد مدرس شد!» غمزه یعنی اشاره با گوشه چشم. یعنی این پیامبر که خودش از انسانی آموزش ندید، با یک گوشه چشم صدها و هزاران انسان را آموزش داد.
حالا باید این ویژگی را در خود قرآن دید تا قبول کنیم که یکی از جنبههای اعجاز قرآن همین درسناخوانده بودن پیامبر اعظم است:
وَ ما کُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ کِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِیَمینِکَ إِذاً لاَرْتابَ الْمُبْطِلُونَ[1]
و تو هیچ کتابی را پیش از این نمیخواندی و با دست خود [کتابی] نمینوشتی، وگرنه باطلاندیشان قطعاً به شک میافتادند.
نظرات (۰)