خودی‌های اهل‌بیت (34)- اهل محبت یا تسلیم؟

جانش به لبش می‌آید اگر حرفی از خدا و پیغمبر بگویی و از او بخواهی عملش را تغییر دهد. اول می‌گوید: کی گفته؟ مثلاً می‌گویی: امام رضا (علیه‌السلام). اسم امام را که می‌شنود، جا می‌خورد. ولی کم نمی‌آورد و می‌گوید: سندش کو؟ می‌گویی: وسائل الشیعه. حالا او اصلاً کتاب‌ها را هم نمی‌شناسد، ولی می‌گوید: منبعش ضعیف است یا مثلاً باید گوینده‌اش مشخص شود!

پیدا کردن منبع و دقت در درستی حدیث کار خوبی است، ولی این آقا مشکلش جای دیگری است. او اگر هر سال هم به مشهد برود، باز یک مشکل دارد و آن این‌که خودش را تسلیم امامش نکرده است. اگر تسلیم باشیم، امام و حرف او را راحت می‌پذیریم و دشمنانش را هرگز قبول نمی‌کنیم:

شِیعَتُنَا الْمُسَلِّمُونَ لِأَمْرِنَا الْآخِذُونَ بِقَوْلِنَا الْمُخَالِفُونَ لِأَعْدَائِنَا فَمَنْ لَمْ یَکُنْ کَذَلِکَ فَلَیْسَ مِنَّا[1]

امام رضا (علیه‌السلام): شیعیان ما تسلیم اوامر ما و پیرو گفتار ما و مخالف دشمنان ما هستند، پس هر کس چنین نباشد، از ما نیست.