ما و قرآن (7)- وظیفه پنجم: قرآن را اقامه کن!

کسانی که قرآن می‌خوانند، زیادند. از بین آن‌ها جمعیت کمی تدبر می‌کنند و تعداد کم‌تری متذکر می‌شوند. به همین میزان اهل‌ تمسک کم‌تر و کم‌تر می‌شوند تا این‌که به اهل اقامه می‌رسد که دیگر خیلی اندک‌اند. اقامه! بله اقامه! یعنی همان‌طور که باید نماز را اقامه کرد، قرآن را نیز باید اقامه نمود. حتی اهل کتاب قبلی هم باید کتاب خود را اقامه می‌کردند که نکردند و گمراه شدند!

قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لَسْتُمْ عَلى‏ شَیْ‏ءٍ حَتَّى تُقیمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجیلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ

بگو: اى اهل کتاب، شما بر جایگاهى استوار قرار ندارید تا بتوانید تورات و انجیل و سایر کتاب هاى آسمانى و احکامى را که از جانب پروردگارتان به سوى شما فرو فرستاده شده است، برپادارید.[1]

اقامه کردن دیگر خواندن و فهمیدن صرف نیست که عده‌ای فقط حرفش را بزنند و به آن عمل نکنند. اقامه قرآن، یعنی وارد کردن قرآن در زندگی طوری که همه بینش‌ها و گرایش‌ها و رفتارهای‌مان قرآن شود. دانشگاه قرآنی، هیئت قرآنی و خلاصه جامعه قرآنی.