برخوردهای مختلف با ماهواره را تجربه کرده‌ایم. از بی‌خیالی طی کردن‌های دولت تساهل و تسامح، تا سخت‌گیری‌های نیروی انتظامی و دیگر دغدغه‌مندان. نتیجه همه‌اش یکی شده: ناکارآمدی! البته پاداش و عقاب اخروی‌شان قطعاً فرق می‌کند ولی به هر حال راه حل اصلی را پیش نگرفته‌اند. شاهدش این که با برخی فناوری‌های امروزی، بدون دیش و نیش می‌توان به بدترین شبکه‌های ماهواره‌ای دسترسی پیدا کرد.
حالا تجربه برخی مبلغان و مربیان را بشنوید! یک مبلغ در یک روستای مرزی- که قاچاق فرهنگی و اقتصادی غیرقابل کنترل بوده- با مسجد و گروه‌های تربیتی کودکان رفت و آمد کرده و لذت دین‌داری را به آن‌ها نوشانده است. حالا آن بچه‌ها در خانه تنها کاری که می‌کنند ماهواره نمی‌بینند و اگر شرایط جور باشد، محترمانه از پدرومادرشان می‌خواهند که ماهواره را روشن نکنند.
این‌گونه است که ماهواره‌های یک روستا ظاهراً وجود دارد ولی خاموش است. و همین‌گونه ممکن است که ماهواره‌های یک کشور خاموش شود: با مردم و از خود مردم.
نظرات (۰)