خودی‌های اهل‌بیت (28)- راضی هستی؟

نعمت‌های خدا دوگونه است: مشروط و غیر مشروط. غیر مشروط‌ها را خدا می‌دهد، حتی اگر لیاقتش را نداشته باشی، چون تقدیر اوست و بنا بر دلایلی داده که شاید حالاحالا آن دلایل را نفهمی. اما مشروط‌ها که شاید تعدادشان خیلی بیشتر از اولی‌هاست، به شرطی داده می‌شود که خودت لیاقتش را در خودت ایجاد کرده باشی.

حالا چگونه؟ با برخوردی که نسبت به نعمت‌های غیر مشروط داری. اگر درست استفاده کردی و به آن چه خدایت داده راضی بودی، بعدی‌هایش می‌آید یکی پس از دیگری؛ در دنیا و آخرت! اما اگرنه، نه نعمت دنیایی داری و نه اصلاً اهل‌بیتی می‌شوی:

فَاسْتَتِمُّوا نِعَمَ اللَّهِ عَزَّ ذِکْرُهُ بِالتَّسْلِیمِ لِقَضَائِهِ وَ الشُّکْرِ عَلَى نَعْمَائِهِ فَمَنْ لَمْ یَرْضَ بِهَذَا فَلَیْسَ مِنَّا وَ لَا إِلَیْنَا[1]

امیرالمؤمنین (علیه‌السلام): شما نعمت خداى بزرگ را براى خود کامل سازید به وسیله‏ تسلیم به قضاى او و شکر نعمت‌هاى او، پس هر کس بدان راضى نباشد از ما نیست و رو به سوى ما ندارد.