اگر وسائل خودش بود، مثل چشمانش از آن‌ها مراقبت می‌کرد، ولی حالا که مال اداره است، هیچ اهمیتی برایش ندارد. از هدر دادن کاغذ و دستمال کاغذی گرفته تا اسراف در برق، آب و گاز. استفاده شخصی از اموال عمومی هم که دیگر عادی شده. نحوه کار کردنش هم چنگی به دل نمی‌زند. یا دارد در اینترنت و تلگرام پرسه می‌زند، یا با دیگر کارمندان، گپ.
تعجبی ندارد که میانگین کار مفید هر کارمند ایرانی در هفته می‌شود کمتر از 7 ساعت![1] با این شیوه کار کردن، بیشتر درآمدهای کشور صرف امور جاری شده و واردات از صادرات سبقت می‌گیرد و آن وقت با تحریم دشمن، کشور به خاک سیاه می‌نشیند.
کارمندان، امنیت شغلی بالا و درآمد ثابت دارند و این اتفاق فرصت را در اختیار شیطان قرار می‌دهد تا آن‌ها را به سمت تنبلی و کسب روزی حرام سوق دهد. باید مراقب بود.
نظرات (۰)