عجب آدم عجیب و غریبی است. آن‌قدر فدایی دارد که لات‌های محله هم خیلی برایش خم و راست می‌شوند. همه محل از او حساب می‌برند. خودش می‌گفت که آدم برای بقیه باشد، برای خدا باشد، بقیه هم به‌موقع همه برایش می‌شوند؛ حتی همان لات‌ها.
البته به کارهایش هم‌که دقت بکنی، می‌بینی خیلی کار خاصی نمی‌کند! فقط با همه خوب برخورد می‌کند و کمی هم خیلی خوش‌رفتار و شوخ‌طبع است. گاهی وقت‌ها که مدتی او را نبینیم، دل‌مان برایش تنگ می‌شود. انگار که دل‌ها را تسخیر کرده.
امام جماعت مسجد محل را می‌گویم.
نظرات (۰)