وی در محیط خانه منشاء خیر و برکت بود. همسر ایشان در این باره میگوید: «در امور زندگی به من اختیار تام داده بودند. هر کاری که انجام میدادیم، هیچ ایرادی نمیگرفتند چون میدانستند که راه ما راه خودشان و هدف ما یکی است.
با بچهها خیلی مهربان بودند. در اوقات فراغت در حیاط با بچهها قدم میزدند و آنگونه که بچهها و نوهها دلشان میخواست، با آنها رفتار مینمودند. ایشان در کارهای خانه هم علاوه بر کارهای شخصی خود به ما کمک میکردند به کرات میگفتند: «من اجازه امر کردن را به خودم نمیدهم.»
منبع: سایت شهید آوینی
آیتالله «سید عبدالحسین دستغیب» سومین شهید محراب (20 آذر 1360 ش)
نظرات (۰)