آیا خانوادة ما، خانوادة ما هستند؟ آن‌جا که حضرت نوح به خداوند فرمود این فرزند من است، خداوند نیز فرمود: «قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ»(هود/46) این فرزند، از اهل تو نیست با این‌که در اهل‌وعیال تو به‌دنیا آمده‌است! و به‌تعبیر ما، بر مکتب و مرام تو زندگی‌نکرده...
البته نزدیک‌ترین افراد به آدم از لحاظ عاطفی و خویشاوندی، خانوادة خودِ آدم است. پس چه‌بهتر که آدم خانوادة خودش را واقعاً به خانوادة خودش کند و کاری کند آن‌ها هم بر همین مرام و مسلک رشد کنند یعنی اگر اهل‌مسجد هستیم و همه نمازهای‌مان را در مسجد می‌خوانیم، باید خانواده‌های‌مان پابه‌پای ما، مسجدی باشند.
نظرات (۰)