ارزش خیلی از کارهایی را که می‌کنیم، نمی‌فهمیم. شاید به خاطر همین هم گاهی به آن کارها بی‌توجهیم و خودمان را به آب و آتش نمی‌زنیم. در حالی که اگر قیمت‌ها دست‌مان بود، جور دیگری رفتار می‌کردیم.
حالا کافی است بدانیم که طبق روایت، ثواب همه چیز در قرآن است غیر از نماز شب، آن هم به خاطر اهمیت زیادش.[1] آیا همین بس نیست که به خاطرش شب‌ها از خواب برخیزیم و به شوق پروردگار نماز شب بخوانیم؟ اگر این هم کارساز نیست، به دستور خدا به پیامبرش نگاه کنیم که در آن نماز و عبادت در شب را سکوی پرتابی برای رسیدن به یک مقام استثنائی می‌داند:
وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَکَ عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً
و پاره‌ای از شب را به نماز بیدار باش که این برای تو افزون بر نمازهای واجب است، باشد که پروردگارت تو را با مقامی در قیامت برانگیزاند که همه آن مقام را ستایش می‌کنند.
نظرات (۰)