خداوند در حدیث لوح ـ که نامه‌ای از سوی خدا به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله است ـ او را چنین معرفی کرده است: «سَیِّدُ الْعابِدِینَ وَ زَیْنُ اَوْلِیائیَ الْماضِینَ»[1] آقای عبادت‌کنندگان و زینت اولیای پیشین من است.
گاهی برای معرفی فرد، باید از کارهای او گفت تا بقیه او را بشناسند. از صحیفه سجادیه، از دعای مکارم الاخلاق. بسم الله...
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ بَلِّغْ بِإِیمَانِی أَکْمَلَ الْإِیمَانِ
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و ایمان مرا به کاملترین درجات ایمان
وَ اجْعَلْ یَقِینِی أَفْضَلَ الْیَقِینِ وَ انْتَهِ بِنِیَّتِی إِلَى أَحْسَنِ النِّیَّاتِ وَ بِعَمَلِی إِلَى أَحْسَنِ الْأَعْمَالِ...
و یقین مرا به برترین مراتب یقین و نیت مرا به نیکوترین نیتها و عمل مرا به بهترین اعمال فرا بر.
1.اصول کافی، ج 1، ص 528.
نظرات (۰)