پسر چشمپاک و نجیبی بود. هرگز جلوتر از من و پدرش راه نمیرفت. همواره تکیهگاه خواهر و برادر خود بود و در همه حال از آنها حمایت میکرد.
آخرین باری که محسن به دیدنمان آمد، عید بود اما بیقراری میکرد تا دوباره برای دفاع از حرم عازم شود. چندماه قبل از شهادتش به زیارت امام حسین(علیهالسلام) رفت تا از خود حضرت برای دفاع از حرم حضرت زینب(سلاماللهعلیها) اجازه بگیرد؛ او برای رفتن و دفاع از حرم حضرت زینب(سلاماللهعلیها) پافشاری میکرد.
فرزندم برای این دنیا نبود. محسن، هیئتی و وقف اهل بیت (ع) بود...
راوی: مادر شهید
منبع: خبرگزاری تسنیم
نظرات (۰)