آخرش می گویی:«ای کاش...»
در مورد قیامت و «یوم الحسره» بودنش زیاد شنیده ایم ولی درست نمی دانیم که آدم ها از چه چیزی بیشتر حسرت می خورند. اگر آدم این چیزها را بداند، لااقل در بعضی از مهم تر هایش بیش تر حواسش را جمع می کند.
حالا یکی از مهم ترین ها را یاد بگیر!آن حسرتی است که از لحظه مرگ به بعد شروع می شود. چون هیچ شبی نیست مگر این که فرشته مرگ ، جناب عزرایل علیه السلام به اهل قبرها ندا می دهد و از آن ها می پرسدکه شما بعد از دیدن مرگ و سختی هایش ، به چه کسی غبطه می خورید؟آن ها می گویند:
انما نغبط المؤ منین فى مساجدهم
همانا ما به مومنان در مساجد غبطه می خوریم!
بعد توضیح می دهند که «مومن مسجدی» می تواند نماز بخواند و زکات بدهد و روزه بگیرد و اهل صدفه باشد ولی ما نه.
یادمان باشد روز جهانی مسجد فقط برای بنای مسجد نیست، روزی است که باید تصمیم بگیریم که چگونه «مسجدی» شویم و چگونه مساجد را آباد کنیم.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ارشاد القلوب الی الصواب (للدیلمی) ج ۱،ص ۵۳
نظرات (۰)