فطر، روزی است که خداوند تعالی برای مسلمین عید قرار داده تا با اجتماع خود در نماز و خطابههای مناسب با هر عصر، راه و روش خود را در مقابل اسلام و مقابل دشمنان خون‌خوار آن بیابند.1
عید مال کسی است که در این ضیافت راه یافته باشد؛ استفاده کرده باشد از این ضیافت. همان‌طوری که شهوات ظاهری را باید ترک بکند، از شهوات باطنی که بالاترین سد راه است برای انسان، باید از این‌ها جلوگیری کند. تمام این مفاسدی که در عالم حاصل می‌شود، برای این است که در این ضیافت وارد نشدهاند یا اگر وارد شدهاند، استفاده نکردهاند... اگر ذره‌ای هوای نفس در انسان باشد، این به مهمانی وارد نشده است یا اگر وارد شده است، استفاده نکرده است.2
1.صحیفه امام، ج3، ص 170
2.صحیفه امام، ج21، ص45 و 46
نظرات (۰)