یکی از مهم‌ترین اموری که باید در یک تشکیلات تربیتی مورد دقت قرار گیرد، امر امتحان است. امتحان پس دادن یکی از بهترین شیوه‌هایی است که مربی می‌تواند بفهمد متربی خود آن مطلب و علمی که به او منتقل کرده، آیا بر دل و جان نشسته یا صِرفاً بحثی بوده که مطرح شده و راه به جایی نمی‌برد. زیرا ما ایمانی را برای متربی و دوستان‌مان آرزو می‌کنیم که واقعاً به زندگی وارد شود و زندگی را بسازد. ایمانی که نه فقط در حرف و دل بلکه به عمل هم برآید...
خداوند نیز در این‌باره در سوره عنکبوت می‌فرماید:«أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یتْرَکُوا أَنْ یقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یفْتَنُونَ»﴿عنکبوت/۲﴾
با این نگاه می‌توان به همه اتفاقات که در زندگی ما رخ می‌دهد، به عنوان یک امتحان الهی نگاه کرد و مربی به این بهانه، می‌تواند در همه مراحل زندگی متربی، او را در عرصه امتحان ببیند و نواقصش را رفع کند؛ چه در یک مسابقه فوتبال، چه آن‌جایی که غذا کم می‌آید و چه جاهای دیگر...
نظرات (۰)