همه‌اش نگران آینده است. تمام فکر و ذکرش، جمع‌کردن پس‌اندازی است برای روز مبادا. همان روزی که ممکن است با وقوع یک اتفاق ناگوار به زحمت و مشقت زیاد بیفتد. در این حالت اگر پس‌انداز کافی نداشته باشد، به‌قول‌معروف توی هچل می‌افتد و زندگی را می‌بازد. او یک تفکر شیطانی در نهانگاهش دارد: «شاید فردا خدا روزی من را نرساند!» انگار تا امروز خدا در رساندن روزی به او نعوذبالله کم‌کاری کرده است!
خب چنین آدمی طبیعی است که کمتر انفاق کند و بیشتر زراندوزی. طبیعی است که دیرتر ازدواج کند و به فکر فرزندآوری نباشد. طبیعی است که برای رشوه گرفتن وسوسه شود و یا در کارش کم‌فروشی کند. همه این رفتارهای غلط و هزاران رفتار غلط دیگر، ریشه‌اش همان تفکر شیطانیست.
به‌راستی چه تضمینی دارد که مالی را که آن‌همه زحمت برای اندوختنش کشیده، دزد نزند؟ و یا آن را صرف دوا و درمان نکند؟ و یا...
نظرات (۰)