علی‌رغم همه نابسامانی‌هایی که در جای‌جای دنیا وجود دارد، باید امیدوار بود. یادمان باشد خدای ما همان خدای موسی و ایوب است که آن دو را از «ظلمِ فرعون» و «دردِ مشکلات» نجات داد؛ البته وقتی‌که آن‌ها مثل تشنه‌ای که برای باران رو به آسمان دعا می‌کند، «استغاثه» کردند.
شاید گمان کنیم دست ما زمینی‌ها به آسمان نمی‌رسد و محتاج کسی هستیم که آسمان و زمین را به هم متصل کند. یک نگاهی به خودمان کنیم بینیم چه چیزی را فراموش کرده‌ایم. آیا این وصل‌کننده آسمان و زمین در دل ما جایی ندارد؟ همان‌که با بیماری ما بیمار می‌شود و از گناه ما چشمش گریان؛ حالا که او این‌قدر به ما نزدیک است، چرا ما از او فاصله داریم؟
قوم بنی‌اسرائیل آمدن «موعودشان» را با «استغاثه دستِ جمعی» جلو انداخت. ما که «ایرادِ بنی‌اسرائیلی» را ضرب‌المثل ناسپاسی کردیم، آیا به قدر آن‌ها کاری برای «موعودمان» می‌کنیم؟
نظرات (۰)