جوان خوب و بد از نگاه قرآن

به مناسبت میلاد جوان کربلا، حضرت علی‌اکبر (علیه‌السلام)

برادران یوسف غرور جوانی داشتند و برای همین وقتی خواستند عقده حسادت خود را خالی کنند، قصد جان برادرشان را کردند و با خود گفتند: «وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ»[1] یعنی ما خیلی قوی هستیم! این یعنی جوان نامطلوب که نگاهش به خود و جوانی خود است...

اما از آن‌طرف اصحاب کهف، جوانانی بودند که خودشان را هیچ‌کاره می‌دانستند و تا دیدند مملکت را فساد برداشته، به خدا پناه بردند؛ یعنی گفتند: به خودمان اگر باشد، تباه می‌شویم و باید از خدا کمک بخواهیم تا هدایت‌مان کند. این را که گفتند، خدا هم حمایت و هدایت‌شان کرد:

إِنَّهُمْ فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَ زِدْناهُمْ هُدیً[2]

ایشان جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان داشتند و ما بر هدایتشان افزودیم.