چون مردمی هستیم و مردم حکومت را از خود می‌دانند
امروز نه دستگاه‌هاى دولتى ما مردم را استضعاف مىکنند و کوچک مىشمارند- مى گویند کابینه ما خود این مردم هستند و واقع هم همین است، مردم خودشان حاضرند در صحنه- و نه مردم این‌ها را یک جنس ممتاز و یک افراد والامقام مى دانند، از خودشان مىبینند و از خودشان مى دانند. با مردم هم مى روند و صحبت مى کنند و میان مردم هستند. این از ویژگی‌هاى این است که انقلاب، انقلاب مردمى است، نه انقلاب حزبى، نه انقلاب حکومتى، نه کودتاى یک حکومتى، یا یک کسى بر ضد دیگرى. خود مردم جمع شدند آن حکومت را کنار گذاشتند، یک حکومتى را سر جایش گذاشتند و خود مردم کمیته درست کردند. آن روزى که انقلاب به ثمر رسید و پیروز شد و محتاج بود کشور به حفظ انتظامات، خود مردم متکفل این شدند. یک دستهاى به‌عنوان «پاسدار» مشغول فعالیت شدند و حفظ کردند کوچه و خیابان و بازار را و منزل‌هاى مردم را، نه کسى به آن‌ها گفته بود که بیایید این کار را بکنید. این‌ها چون از خودشان مى دانستند کشور را، خودشان وارد صحنه شدند.
صحیفه امام، ج14، ص: 322- 7 اردیبهشت 1360
نظرات (۰)