افراط، انحراف یا اعتدال؟

می‌گوید اگر اهل سازش و مذاکره نباشیم، می‌شویم اهل انحراف مثل داعش. شاید می‌خواهد با این حرف، اهل حق را تخریب کند؟!

اولاً دوگانه‌اش غلط است، چون بین سازش و تکفیر، راه سومی هم هست و آن «عدالت» است و ثانیاً اهل سازش و اهل تکفیر دوروی یک سکه‌اند، چون هر دو منحرف‌اند و از «وسط» بودن قرآن فاصله گرفته‌اند:

وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَی النَّاسِ وَ یَکُونَ الرَّسُولُ عَلَیْکُمْ شَهیداً

این‌گونه شما را از میان مسلمانان به‌عنوان گروهى برگزیده که میان پیامبر و امّتش واسطه باشید، مقرر کردیم تا بر اعمال مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه باشد.

اما این نامردی است که با استناد به این آیه، پایبندان بر حق را به چوب «افراطی» برانند. چون در مسیر حق هیچ افراطی نیست و اهل افراط‌وتفریط در مسیر انحراف‌اند، نه حق.

سوره بقره/ آیه 143