بعد از شهادت اباعبدالله (ع) اهل‌بیت بزرگوار آن حضرت، از بعد از روز عاشورا، از همان روز یازدهم و حداقل از روز دوازدهم به‌عنوان یک گروه امربه‌معروف و نهی از منکر درآمدند و تا پایان این ماجرا هر جا که بودند امر به معروف و نهی از منکر کردند. آن‌ها هرگز به‌صورت یک جمعیت شکست‌خورده درنیامدند. آن‌ها هم مثل خود اباعبدالله، پایان کار را زنده ماندن یا کشته شدن نمیدانستند که بگویند مطلب این بود که حسین زنده بماند و به خلافت برسد یا حداقل در گوشهای برود زندگی کند، پس حالا که حسین کشته شد مطلب تمام شد؛ نه، آن‌ها دنبال همان هدف حسینی بودند. کشته شدن اباعبدالله، از یک نظر برای آن‌ها آغاز کار بود، نه پایان کار... تا آخرین لحظه تبلیغ کردند، نهی از منکر و امر به معروف کردند، دعوت به اسلام کردند.
شهید مرتضی مطهری، کتاب حماسه حسینی، ج 1، ص 301
نظرات (۰)