هنر دفع!

با بعضی‌ها که صحبت می‌کنی که "آقا شما چرا نمی‌آیید مسجد، یکی دو رکعت به کمر بزنیم؟!" ناگهان با رفتاری عجیب‌وغریب مواجه می‌شوی که "شما حزب‌اللهی‌ها که فقط خودتان را آدم حساب می‌کنید و لا غیر!" جویای احوالش می‌شوی، می‌فهمی گفتار کسانی شده که به این سخن حضرت امیر ^(ع) دقت نکرده‌اند که فرمود: در دوستی با دوست مدارا کن شاید روزی دشمنت گردد... حضرت در این حکمت به ما اعتدال در دوستی و دشمنی‌ها را می‌آموزد.

گاهی که هنر دفعمان گُل می‌کند، اولین و آخرین جمله‌ای که طرف در مسجد از ما برایش یادگاری می‌ماند این است که "بله! شما کجا و اینجا کجا؟!" دقت کرده‌اید گاهی که دغدغه‌مان درد می‌گیرد و به سراغ کسی که ظاهرش شبیه ما نیست، می‌رویم تا با او کمی طرح رفاقت بریزیم در همان نگاه اول به ما می‌گوید: "چیه؟! شما هم آمده‌اید من را نصیحت کنید که لباس‌هایت..."

اباعبدالله الحسین (^ع) توانست زهیرِ عثمانی‌مسلک را به جمع شهدای کربلا وارد کند. ما چه هنری داریم؟