صبح تا شب هر کاری دلش می‌خواهد می‌کند، آن‌وقت تا بحث شهدا پیش می‌آید، می‌گوید: «شهدا شرمنده‌ایم.» دروغ‌گو! اگر شرمنده بودی که وضع زندگی‌ات این‌گونه نبود. روی پول و مقام چنبره زده، بعد به هفته بسیج و دفاع مقدس که می‌رسد، چفیه می‌اندازد و خاطراتش با شهدا را یادآوری می‌کند.
نه آقا، این شوخی‌ها و فریب‌ها اگر بتواند مردم را گول بزند، خودت را گول نخواهد زد. اگر راست می‌گویی، عکس یک شهید را بگذار در جیبت و هر روز به او گزارش کار بده. یا بعد از چند وقت متحول می‌شوی یا خودت عکس را کنار خواهی گذاشت. البته اگر وجدان داشته باشی!
خلاصه شرمندگی در مقابل شهدا را هر کسی نمی‌فهمد. باید پا جا پای آن‌ها گذاشت و مثل آن‌ها زیست تا بلکه به خود بیاییم. راستی تا حالا فکر کرده‌ای که چرا ما هر سال به زیارت شهدا و مناطق عملیاتی نمی‌رویم ولی ولی فقیه‌مان می‌رود؟ شاید ما واقعاً شرمنده شهدا نیستیم؟
راهیان نور فرصت خوبی است برای جبران گذشته...
نظرات (۰)