ازدواج یعنی رابطهای بسیار متفاوت از روابط دو دوست، هم ازنظر کمی و هم از نظر کیفی. پس اگر کسی این دوتا را شبیه هم کرد یا در کتابی- غربی یا شرقی- توصیههای مربوط به دوستان را برای زن و شوهرها آورد، اشتباه کرده است.
اسلام بیش از اینکه رابطه زن و شوهر را شبیه دو دوست بداند، شبیه رابطه پدر و فرزند میداند. یعنی از طرفی، همانطور که مرد وظیفه محبت کردن و پرورش فرزند را دارد، باید به همسر خود مهربانی بورزد:
إنَّ أرضاکم عِندَاللَّهِ أسبَغُکم عَلی عِیالِهِ[1]
امام سجّاد (علیهالسلام): خداوند از آنکس خشنودتر است که خانواده خود را بیشتر در آسایش قرار دهد.
و همانطور که فرزند باید از پدر و مادر فرمانبرداری کند، وظیفه زن اطاعتِ همراه با محبت از شوهر است:
أَنْ تُطِیعَهُ وَ لَا تَعْصِیه[2]
پیامبر اعظم (صلیاللهعلیهوآله): (وظیفه زن این است که) فرمانبردار شوهر باشد و از او نافرمانی نکند.
ظاهرش جالب نیست، مخصوصاً به خاطر تبلیغات منفی غربیها. اما باطنش شیرین است هم برای مرد هم برای زن. کافی است تجربه کنند، تجربهای مؤمنانه...
نظرات (۰)