دعایی برای واماندگان زمین‌گیر

هر لحظه که خبر شهیدی از سوریه یا عراق و یمن و یا از هر نقطه دیگری می‌رسد، حس جاماندن سراپای وجود آدمی را فرامی‌گیرد. اینکه خریدار جان‌های پاک به قیمت بهشت، دانه ‌دانه برادران و رفیقان ما را نزد خود می‌برد و ما واماندگان زمین‌گیر، هر روز با آرزوی آباد کردن دنیای خویش، کم‌قیمت‌تر و بی‌ارزش‌تر از قبل می‌شویم.

اللَّهُمَّ... فَاجْعَلْنِی مِمَّنْ یَشْتَرِی فِیهِ مِنْکَ نَفْسَهُ... فَاجْعَلْهُ خَاتِمَةَ عَمَلِی وَ صَیِّرْ فِیهِ فَنَاءَ عُمُرِی وَ ارْزُقْنِی فِیهِ لَکَ وَ بِهِ مَشْهَداً تُوجِبُ لِی بِهِ مِنْکَ الرِّضَا وَ تَحُطُّ بِهِ عَنِّی الْخَطَایَا وَ تَجْعَلُنِی فِی الْأَحْیَاءِ الْمَرْزُوقِینَ بِأَیْدِی الْعُدَاةِ وَ الْعُصَاةِ تَحْتَ لِوَاءِ الْحَقِّ وَ رَایَةِ الْهُدَى مَاضِیاً عَلَى نُصْرَتِهِمْ قُدُماً[1]

خدایا... پس مرا جزو کسانی قرار ده که جان خود را به تو می فروشند... خدایا پس عاقبت و نهایت کار مرا شهادت در راه خود قرار ده و عمر مرا در این راه به پایان ببر و با کشته شدنم در راه تو رضایت خود را شامل حالم کن و گناهانم را ببخش و مرا جزو کسانی قرار بده که در راه تو و در زیر پرچم هدایت تو و برای نصرت دین تو به دست بدترین بندگان نافرمانت کشته می‌شوند و مرا جزو کسانی قرار ده که نزد تو زنده اند و نزد تو روزی می‌خورند.