همیشه میفرمودند: «این افرادى که در روز اینقدر خرج مىکنند، مگر در شب چقدر ذخیره مىنمایند؟!»
دخلوخرج معنوى سالک باید با هم بخواند! شب براى تهجّد بیدار شود، بینالطّلوعین به قرائت قرآن و اذکار خود بپردازد و از حضرت پروردگار نور بگیرد تا روز که براى تحصیل، کسب یا تجارت پا به عالم کثرت مىگذارد، از سرمایه نخورد؛ بلکه دسترنج مجاهدات خود را در ارتباط با اهل کثرت با میانهروى خرج کند.
سالکى که ارتباط و معاشرت او بیحسابوکتاب است مانند گوشت قربانى است، هر کسى تکّهاى از او میکند و مىبرد و نهایتاً براى خود چیزى باقى نمانده، مفلس و بیچاره مىشود.
مىفرمودند: از خدا بگیر، بعد خرج کن! امّا اگر از خدا نگرفتى و مراقبه نداشتى و شب براى تهجد بر نخواستى، متضرّر مىشوى...
حضرت علامه آیتالله سید محمدحسین حسینی طهرانی (رحمهاللهعلیه)
منبع : کتاب شریف «نور مجرّد»، تألیف حضرت آیتالله سید محمدصادق حسینی طهرانی، صفحه ۶۴۶
نظرات (۰)