۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ صدها هزار مصری به خیابان‌ها ریختند و خواستار کناره‌گیری حسنی مبارک از قدرت شدند. درنهایت مبارک قدرت را به شورای عالی نیروهای مسلح مصر واگذار کرد و از قدرت کناره گرفت.
انتخاب «محمد مرسی»، پنجمین رئیس‌جمهور مصر، نیز دومین انتخابات پس از «همه‌پرسی قانون اساسی» بود. او وعده داده بود که در طول صد روز اول ریاستش همه‌چیز روال عادی پیدا خواهد کرد.
اما در طول این صد روز فقط «جنبش تمرد» شکل گرفت. جنبشی که با جمع‌آوری ۱۵میلیون امضا توانست مرسی را مجبور به برگزاری انتخابات زودهنگام کند. سپس تا دوم جولای ۲۰۱۳ به مرسی مهلت داد تا از قدرت کناره‌گیری کند اما او حاضر به کناره‌گیری نشد. با استعفای هفت‌نفر از وزرای کابینه، ارتش مصر به مرسی اولتیماتوم داد و بعد علیه دولت وقت کودتا کرد. عاقبت السیسی، رئیس‌جمهور برآمده از ارتش، قدرت را در دست گرفت.
این واقعیتی است که در هیاهوی رسانه‌ها دیده نمی‌شود: اتحاد امریکا، سکولارها و سلفی‌های مصری علیه انقلاب. قهرمان صحنه‌گردان این معجزه همان ژنرالی است که توسط آمریکایی‌ها دوره دیده و سالانه دست‌کم یک و نیم میلیارد دلار از امریکا کمک بلاعوض دریافت می‌کند.
منبع: سایت صدای فردا و سایت شخصی دکتر یامین‌پور
نظرات (۰)