اگر حرف قرآن نبود، اینقدر راحت نمیگفتیم. چون قطعاً خیلیها خوششان نمیآید و انتظار دارند که هر چه «هنر» نام گرفت، محترم باشد. با همین بهانه هم هر چه میخواهند میگویند و میسازند و بعد هم با شعار «هنر برای هنر» آن را توجیه میکنند.
هرگز! قرآن تنها هنری را قبول دارد که برمبنای «ایمان» و «عمل صالح» باشد وگرنه یا خودش گمراهی است، یا ابزار دست گمراهان خواهد بود:
وَ الشُّعَراءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ... إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ[1]
شاعران کسانی هستند که گمراهان از آنان پیروی میکنند... مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام میدهند
راستی، باید دستمریزاد گفت به هنرمندانِ «بعد الا»! یعنی آنها که میخواهند از هنرمندان اهل ایمان و عمل صالح باشند، وگرنه فجر باشد یا نباشد، اسلامی نیست و بلکه ضلالت است.
نظرات (۰)