لذت آخرت

فکرش را بکن لذت قرائت یک سوره از قرآن به اندازه لذت دیدن یک فیلم سینمایی جذاب باشد! یا لذت خواندن دو رکعت نماز، به اندازه لذت خوابیدن در لحظات خستگی شدید. اصلا فکرش هم خیلی لذت‌بخش است. جداً اگر عبادت خدا همان لذت‌های شیرین دنیوی را داشت، تمام دنیایمان غرق لذت می‌شد که هیچ، آخرت را هم آباد کرده بودیم.

اما مگر می‌شود لذت‌های اخروی شیرین‌تر از لذات زودگذر مادی باشد؟ فرقش این است که این لذت‌ها را تا کسی خودش دلش نخواهد و از خدا طلب نکند و در راهش تلاش نکند، به او نخواهند داد:

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی الرَّغْبَةَ فِی الآخِرَةِ حَتَّی أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِک فِی قَلْبِی بِالزَّهَادَةِ مِنِّی فِی دُنْیای. اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی بَصَرًا فِی أَمْرِ الآخِرَةِ حَتَّی أَطْلُبَ الْحَسَنَاتِ شَوْقًا، وَأَفِرَّ مِنَ السَّیئَاتِ خَوْفًا. 

خدایا! شوق به آخرت عطایم کن تا از بی‌رغبتیم به دنیا صدق آن را بشناسم. خدایا! بصیرتی در امر آخرت روزیم فرما تا با شوق دنبال خوبی‌ها رفته و از گناهان گریزان شوم.

موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‌السلام ص 809