وقتی به عراقیها میرسد، غیرت «ایرانی»اش گل میکند و خودش را هزار پله بالاتر از آن «عربها» میبیند. در مقابل افغانیها و پاکستانیها هم که ایشان شاهزاده است! چرا؟ چون ایشان، عشق وطن دارد و تپش قلبش «وطنم، پاره تنم» است!
آنوقت پایش که به ایران میرسد، شروع میکند به فحش و ناسزا و با یک ادعای پوچ همه را به یک چوب میراند که «ما ایرانیها بیفرهنگ هستیم» و «مسئولان ما دزدند». دیگر آسمانوریسمان است که به هم میبافند.
جالبتر از همه اینکه همین شاهزاده وطنپرست، در مقابل اروپاییها و آمریکاییها و ژاپنیها چون موشی سربهزیر است و حاضر است تا کمر خم شود. شاهدش هم این پناهندگان بیغیرتی هستند که از سرتاپا غربی شدهاند و بیجهت ادعای «ایرانی» بودن میکنند.
خیلی ناراحتکننده است که اینگونه رفتارها در بین برخی از مذهبیها دیده شود؛ مثلاً آنهایی که اربعین به زیارت سیدالشهدا رفتند ولی با اینگونه حرفهای غلط، اجر زیارت خود را خراب کردند. یادمان باشد، وطن امر مقدسی است، اما هیچوقت نباید جلوی برادری دینی را بگیرد.
نظرات (۰)