باتلاق نگاه‌ها

خوب است که گاهی برگردیم و خودمان را از بیرون نگاه کنیم که برای چه کسی داریم کار می‌کنیم؟! برای نگاه دیگران؟! حیف نیست ارزش کارها و عهدهایمان برای خدایمان را پایین آوریم؟!

ولا تشتروا بعهدالله ثمنا قلیلا انما هو عند الله هو خیر لکم (نحل/95)

"صدای گریه بود که از خانه می‌آمد. غم و ماتمی که بر چهره شاگردانش سنگینی می‌کرد. یک‌دفعه جمعیت کنار رفت. او هم که دید زمان زیادی نمانده سریع بر سر بالینش نشست و شروع به تلقین شهادتین... اما هر چه کرد آن پیرمرد شهادتین را نمی‌گفت! شروع کرد به صحبت‌های آخرش: «این چه خدایی است که ما داریم؟! خیلی ظالم است. فلانی من و تو هم‌مباحثه‌ای بودیم ولی تو مرجع بزرگی شدی و من هیچ!»"

کسی که دنبال نگاه دیگران باشد، زمانش که برسد غرق همین نگاه‌ها می‌شود... آدم زرنگ دنبال سرچشمه می‌گردد، فرق بین چشمه و باتلاق در همین است؛ چشمه جاری است و تو و زندگی‌ات را جریان می‌بخشد ولی باتلاق؟! دل بقیه دست خداست. اگر نگاهت به خدا باشد، دل‌های دیگران هم دستت می‌آید که

"من أخاف الله یُخاف و من أطاع الله یُطاع"