انواع و اقسام آموزش‌های سخت و طاقت‌فرسا بود که به ما می‌دادند؛ از شنا تا پرتاب چاقو. بعد از مدتی که آموزش‌ها تمام شد، گفتند برویم عملیات. من هم که مدتی بود در جبهه بودم و این تلاش و آمادگی‌های اخیر را دیده بودم به نیروهای خودی می‌نازیدم که بعله! کلی چریک داریم که کسی نمی‌تواند جلویشان بایستد!
وسط درگیری فهمیدیم عملیات لو رفته! وقتی یاد اون صحنه درو کردن بچه‌ها می‌افتم، نفسم بند می‌آد. لعنتی! بعد از این‌که کلی تفنگم را روغن‌کاری و آماده کرده بودم، تو آب گیر کرد و تیر نمی‌زد!
الآن حرف امام (ره) را می‌فهمم که: «اگر ما یک روز اتکای خودمان را از خدا برداشتیم و روی نفت گذاشتیم یا روی سلاح گذاشتیم، بدانید که آن روز، روزی است که ما رو به شکست خواهیم رفت... اخلاص پیدا کنید در کارهای خودتان...»
وَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ یسْتَطِیعُونَ نَصْرَکُمْ ولا أَنفُسَهُمْ ینْصُرُونَ (197/ اعراف)
معنایش این است حواست باشد کسی دلت را نبرد ولو بزرگ‌ترین دولت ابرقدرت جهان باشد...
اهل درنگ، پیدا کنید اخلاص را!
نظرات (۰)