اوباما غذا میخورد، من غذا میخورم، سید حسن نصرالله هم غذا میخورد! پس فرق ما چیست؟ در اثری که غذایمان دارد. آنیکی غذا میخورد تا نیرو داشته باشد و بتواند دنیا را غارت کند؛ اینیکی غذا میخورد تا توان دفاع از مظلومان دنیا را بیاید. غذا غذاست، نیت فرق میکند و درنتیجه، اثرش زمین تا آسمان متفاوت میشود.
شمر راه میرود، من راه میروم، امام حسین (علیهالسلام) هم راه میرود. پس فرق ما چیست؟ او میرود که سیدالشهدا را متوقف کند و سیدالشهدا میرود که من و تو متوقف نشویم؛ حالا انتخاب با ماست که مثل شمر راه برویم یا امام حسین (علیهالسلام). پناهبرخدا که حسینی نباشیم!
***
پیادهروی اربعین راه رفتنی است متفاوت. هر گامش در دنیا انسان را نزدیک میکند به بارگاه امام حسین و در قیامت نزدیک میکند به بهشت، یعنی خود امام حسین (علیهالسلام). این گامها، گامهای بیتفاوتی نیستند. هر گامش لگدی است بر دهان شمر و اوباما و امثال آنها و ناز و نوازشی است بر سر یتیمانِ مظلوم حسین و فرزندان حسین (علیهالسلام).
حالا باید گفت که در این ایام ثبتنام؛ هر که دارد هوس کربوبلا، بسمالله.
نظرات (۰)