یک خبر بد

گاهی می‌شود که فردی حرفی را می‌شنود ولی توجه نمی‌کند، دیگر عصبانی می‌شود و می‌گوید: «الهی کر شود!» اما یکی هست که هرچه به او بگویی، انگارنه‌انگار! خب او بشنود یا نشنود کر است! این‌جا دیگر جای نفرین نیست، یک خبر است: «او کر است!»

حالا امام حسین علیه‌السلام دستان خود را بالاگرفته‌اند و می‌فرمایند:

عَمِیَتْ عَیْنٌ لا تَراکَ عَلَیْها رَقِیباً

این عبارت را گاهی این‌گونه معنی می‌کنند: «کور باد چشمی که تو را نمی‌بیند با آن‌که همیشه تو مراقب و هم‌نشین او هستی.» اما آیا واقعاً این یک نفرین است؟ شاید نه! امام خبر می‌دهد که خدایا تو آن‌قدر حاضر و پیدا هستی که همه می‌توانند تو را ببینند. نه با چشم سر، بلکه با معرفت قلب. پس هر کس تو را نبیند کور است، یک کور واقعی!