أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ
وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ [عَلَیْهِ] السَّلامُ.
خدا مزدهاى ما را به خاطر سوگوارىمان براى حسین (درود بر او باد) بزرگ گرداند،
و قرار دهد ما و شما را از خونخواهانش به همراه ولىاش امام مهدى از خاندان محمّد (درود بر ایشان باد).
«و یک‌دیگر را در مصیبت آن وجود مقدس به این جملات تعزیت گویند.» توصیه‌ای است که شیخ عباس قمی آن را نقل است. خط اول دعا صبغه و رنگ عبادی دارد و خط دوم صبغه جهادی و امروزی؛ چراکه تأکید دارد بر مشارکت ما در گرفتن خون‌بهای اباعبدالله با تشکیل حکومت جهانی مهدوی.
نظرات (۰)