نامردند آن‌ها که کشته شدن آن دانش‌آموز را توسط سربازان اسرائیلی دیدند و خم به ابرو نیاوردند... نامردند آن‌ها که کشته شدن دختر فلسطینی را به خاطر حجاب دیدند و شبکه تلویزیون را عوض کردند... نامردند آن‌ها که زجرکش شدن جوان مسلمان را دیدند و از خدا، طلب مرگ اسرائیل را نکردند...
نزدیک 70 سال است که پست‌تر از حیوان‌ها به جان مسلمین افتاده‌اند و این‌طرف کم‌تر کسی مردانگی می‌کند. این مردانگی همان است که امیرالمؤمنین فرمود: «در جنایت بیرون کشیدن زینت از بدن زن یهودی، اگر یک مرد دق کند، سزاوار است.»[1]
و چه‌قدر ما این جملات را زیاد شنیده‌ایم و چه‌قدر راحت رد می‌شویم از کنارش. آری، ما همه این صحنه‌ها را دیدیم و دق نکردیم! نکند با مردانگی موردنظر علی علیه‌السلام فاصله‌داریم؟ خدا کند که چنین نباشد. چنان‌که مردهایی در فلسطین به پا خاسته‌اند تا مثل مردهای ایران و لبنان و سوریه و عراق و بحرین در مقابل این جنایات بایستند. بیایید اثبات کنیم که «مردها نمرده‌اند!»
[1] زندگانى امیرالمؤمنین علیه‌السلام، سیدهاشم رسولى محلاتى، فصل 12 جنایات معاویه پس از جنگ صفین و نهروان ص 2490. (نهج‌البلاغه، خ 27)
نظرات (۰)