نفرت ما از آل‌سعود آن‌قدر زیاد و طولانی است که سی سال پیش اماممان- درست در اوج جنگ با صدام- فرمود: «اگر از صدام بگذریم... نمی‌توانیم از مسئله حجاز بگذریم.»
این تنفر از زمان تولدِ نامشروع وهابیت و تخریب حرم اهل‌بیت شروع‌شده و تا زمان نابودی آل‌سعود و باقی تکفیری‌ها- از داعش گرفته تا القاعده- تمام نمی‌شود.
اما یادمان باشد که آل‌سعود با همه دبدبه و کبکبه‌اش، یک بازیگر است که جز یک انحراف اعتقادی و پول نفت هیچ‌چیز ندارد. خودشان هم می‌دانند که اعتقادشان نه شیعی است و نه سنی و اگر هم تاکنون توانسته‌اند در منطقه خرابکاری کنند و بیت‌الله الحرام را به تسخیر درآورند، به خاطر دلارهای نفتی‌شان و حمایت مستکبران و گردن‌کلفت‌هاست.
پس مشکل سر همین مستکبران و گردن‌کلفت‌هاست. اگر ما دشمن را اشتباه بگیریم، آن قلدرها سود می‌برند و زهی خیال باطل که ما چنین به خطا برویم. برای همین است که ازاین‌پس باید مثل همیشه مواظب خرابکاری‌های آل‌سعود و نوچه‌هایش بود ولی پیکان مبارزه را رو به آمریکا و اسرائیل نگه داشت.
نظرات (۰)