این محرم را زنده نگه دارید. ما هر چه داریم از این محرم است و از این مجالس. مجالس تبلیغ ما هم از محرم است، از این قتل سیدالشهداست و شهادت اوست. ما باید به عمق این شهادت و تأثیر این شهادت در عالم برسیم و توجه کنیم که تأثیر او امروز هم هست. اگر این مجالس وعظ و خطابه و عزادارى و اجتماعات سوگوارى نبود، کشور ما پیروز نمىشد. همه در تحت بیرق امام حسین- سلام‌الله‌علیه- قیام کردند... لکن در این اجتماعاتى که در محرم و صفر مىشود و در سایر اوقات، مبلغین عزیز و علماى اعلام و خطباى معظّم باید مسائل روز را، مسائل سیاسى را، مسائل اجتماعى را و تکلیف مردم [را] در یک همچو زمانى که گرفتار این همه دشمن ما هستیم، معین کنند؛ به مردم و به کشور بفهمانند که ما در بین راه هستیم و باید تا آخر راه ان‌شاءالله، برویم. ما با این ترتیبى که تاکنون بوده است و کشور ما و افراد کشور ما بحمدالله، حاضر بودند، با این ترتیب اگر پیش برویم، آخر کارمان به پیروزى مطلق مىرسد. لکن نباید سست بشویم.
صحیفه امام، ج17، ص: 59
نظرات (۰)