از مجسمه آزادی گرفته تا برج ایفل، و از کاخ‌های کنار دریا گرفته تا برج‌های بالای کوه، یک‌به‌یک را به یادآور و با عمارت‌های حیرت‌انگیز هزاران سال پیش قوم عاد و ثمود و فرعون مقایسه کن! اگر عقب‌تر نباشند، خیلی جلوتر نیستند. آن‌ها برای برج‌سازی، کوه‌ها را سوراخ می‌کردند تا قدرت و ثروت‌شان را به رخ جهانیان و پیامبران و خدای آنان بکشند... اما چه سود؟
بحث بر سر خانه و کاشانه نیست. این «به رخ کشیدن‌ها» و «در مقابل خدا ادعا کردن‌ها» بود که کار دست‌شان داد. آری، مسئله آن‌ها «طغیان»شان بود که چون آتشی زیرِ خاکسترِ قدرت و ثروت، مخفی شده بود و وقتی جرقه دنیاخواهی و دنیاطلبی زده شد، آتشِ طغیان فوران کرد و آن‌ها را به فساد کشاند... اما چه سود؟
اما چه سود که نه پول به دردشان خورد و نه زور، نه دنیادوستی و نه طغیانی که ریشه در این دنیادوستی داشت. چراکه خدای تو در کمین‌گاه است و وقتی زمانش فرارسد، شلاق عذاب را بر سر آنان می‌باراند. مگر ندیدی که با عاد و ثمود و فرعون چه کرد؟ بله، ای پیامبر و ای مومنان! خدا پشت و پناه شماست و طغیان‌گرانِ دنیاخواه را نابود می‌کند.
أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعادٍ (6) إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ (7) الَّتی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُها فِی الْبِلادِ (8) وَ ثَمُودَ الَّذینَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ (9) وَ فِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتادِ (10) الَّذینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ (11) فَأَکْثَرُوا فیهَا الْفَسادَ (12) فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذابٍ (13) إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصادِ (14)
نظرات (۰)