نیایش

حَمْداً نُعْتَقُ بِهِ مِنْ اَلیمِ ناراللَّهِ اِلى‏ کَریمِ جِوارِاللَّهِ،

حَمْداً - نُزاحِمُ بِهِ مَلآئِکَتَهُ الْمُقَرَّبینَ،

وَنُضآمُّ بِهِ اَنْبِیاءَهُ الْمُرْسَلینَ فى دارِالْمُقامَةِ الَّتى لاتَزُولُ وَ مَحَلِّ کَرامَتِهِ الَّتى لاتَحُولُ

[خدا را سپاس؛] سپاسى که‌ به‌ ‌آن از‌ آتش دردناک خدا رسته، به‌ جوار رحمتش رهسپار شویم. 

سپاسى که‌ به‌ ‌آن شانه‌به‌‌شانه ‌مقربین از‌ فرشتگان رفته، جا را‌ بر‌ آن‌ها تنگ سازیم،

‌و‌ به‌ آن، در‌ سراى جاودانى ‌و‌ جایگاه پر برکت همیشگى (بهشت) با‌ پیامبران فرستاده‌اش گرد آئیم.

صحیفه سجادیه-براساس ترجمه مرحوم فیض‌الاسلام